Ο γιος μου είναι 2 ετών κι όμως έχουμε κάνει ήδη εξετάσεις αίματος τρεις φορες! Η πρώτη σε ηλικία μόλις 2 μηνών διότι το μωρό φάνηκε χλωμό στον τότε παιδίατρο μας. Πήγαμε λοιπόν σε γνωστό δημόσιο νοσοκομείο να γίνει η αιμοληψια. Το μωρό το παρέλαβε ο γιατρός και μας είπε να περιμένουμε απεξω, καθισαμε στις ξεχαρβαλωμενες καρέκλες και περιμέναμε. Σε λίγες στιγμές άρχισε το μωρό να κλαίει. Το κλάμα του γινόταν όλο κ πιο δυνατό σχεδόν σπαραχτικο. Εγώ και ο πατέρας του απλά βλέπαμε τη κλειστή πόρτα μή μπορώντας να κάνουμε τίποτα! Σε λίγα λεπτά βγαίνει ο γιατρός με το μωρό στα χέρια να σπαρταραει από το κλάμα να βαριανασαινει και να μην μπορούμε να το ηρεμισουμε με τίποτα! Ήμουν έτοιμη να βάλω κι εγώ τα κλάματα. Ή όλη κατάσταση στο νοσοκομείο ήταν τραγική αλλά δεν θα επεκταθω γιατί είναι εκτός θέματος. Μετά από αυτή την εμπειρία , την δεύτερη φορά που χρειάζονται εξετάσεις πάμε σε γνωστη ιδιωτική κλινικη. Τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα στην εξυπηρέτηση και στις εγκαταστάσεις αλλά την κρίσιμη στιγμή της αιμοληψιας πάλι εμείς απεξω. Ακουγα το μωρό να κλαίει και να παλεύει με τις νοσοκόμες ( πλέον ήταν 15 μηνών) και εγώ απεξω σε αναμμένα κάρβουνα!
Ώσπου ερχόμαστε στο σήμερα όπου έχει βγει ή απόφαση του ΚΕ.Σ.Υ και επιτρέπει στους γονείς να είναι μπροστά στην εκτέλεση ιατρικών πράξεων στα παιδιά τους. Αυτήν την φορά πήγαμε σε μικροβιολογικό κέντρο αφού ή γνωστή ιδιωτικη κλινικη της προηγούμενης φοράς πλέον παίρνει συνταγές ΕΟΠΥΥ μόνο κατόπιν ραντεβού (!!!) Το οποίο ραντεβου είναι μετά από ένα μήνα!
Τέλος πάντων , αφού μας δόθηκε σειρά προτεραιότητας λόγω του παιδιού μπήκαμε κ οι δυο γονείς μέσα στο δωμάτιο αιμοληψιας εγώ τον κραταγα αγκαλιά , ο πατέρας του απέναντι του κάνε γκριμάτσες, τον χαιδευα, του μιλαγα... ναι έκλαψε , αλλά σε λογικά πλαίσια και όταν βγήκε το "κουνουπακι" που τον έκανε "βαβα" τα ξέχασε όλα. Φύγαμε χερακι χερακι ήρεμοι όπως πήγαμε!
Κατιαννα Πανουργιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου